Lektura teksta i prevođenje

Svaki tekst koji prevodi profesionalni prevodilac ili sudski tumač mora proći obaveznu lekturu teksta, kako bi tekst bio napisan pravilno u skladu sa gramatičko-semantičkim pravilima datog stranog jezika.

Lektura teksta kao ne manje važan segment svakog teksta koji se javno objavljuje jeste poslednja faza koja sledi nakon prevođenja teksta a pre nego što se tekst predaje klijentu.

Lektura teksta nije samo ispravljanje slovnih grešaka već obuhvata širu semantičku ulogu koja ima za cilj da se sve reči prevedu tačno u skladu sa njihovim značenjem u datom kontestu. Problem može nstatai kod homonima rečima koje se pišu isto a imaju drugačije značenje, kako reč koja se piše isto ne bi prevela u pogrešnom značenju. Zato svaki prevodilac mora poznavati kompletnu kurtulorošku pozadinu i gramataiku datog stranog jezika.

Lekturom teksta se ispravljaju ne samo gramatičke, već i stilske greške u pisanju.

Svaki dokument predat na prevođenje, bez obzira da li je overen kod sudskog tumača il kod prevodioca mora proći lekturu.

Lektura teksta je obavezna kod svakog dokumenta i zapisa koji će se koristiti za javnu upotrebu. Svaka objavljena knjiga, članak u novinama, letak, brošura moraju proći obaveznu lekturu teksta.

Pored lekture tu je i korektura teksta koja se odnosi na same tehničke osobenosti teksa , biranje odgovarajućeg fonta, sređivanje teksta, paragrafa i pasusa.

Kada su u pitanju tekstovi koji se poveravaj prvodiocu ili sudkom tumaču na prevođenje, lektura je obavezna i ona obično ulazi u cenu prevođenja.

Svaki tekst se pre predaje klijentu pregleda nekoliko puta i nekoliko puta prolazi kroz fileter odnosno lekturu teksta.

U procesu prevođenja učestvuje nekoliko prevodioca prvi predaje prvu radnu verziju teksta koja je nelektorisana, drugi radi lekturu teksta a treći radi finalnu reviziju i lekturu pre nego što se tekst pošalje klijentu.

Lektura teksta može postaojati i kao posebna usluga a nju mogu da rade diplomirani lingvisti i profesori srpskog ili stranog jezika.

Najčeše se dešava da prevodioci kao osnovno zvanje imaju diplomu profesora stranog ili srpskog jezika te u tom slučaju mnogi profesori po zvanju kasnije postanu i prevodioci a neki od njih i sudski tumači.