12. januara 1998. godine Beograd je prvi put u istoriji gradskog prevoza, dugoj sto godina, ostao paralisan usled štrajka Gradskog saobraćajnog preduzeća, jer šest dana na beogradske ulice nije izašlo nijedno vozilo GSP-a.
Zaposleni u GSP-u tražili su kao po običaju – povećanje zarada. Bojan Dimitrijević, tadašnji potpredsednik Izvršnog odbora Skupštine grada, smatrao je da su plate radnika zaposlenih u GSP-u preterano visoke, i nije hteo da poklekne ucenama.
Ostavši čvrsto pri svojim stavovima, radnici Gradskog saobraćajnog preduzeća, ucenjivali su Skupštinu grada i Beograđane šest dana.
Za to vreme Beograđane su prevozili privatni prevoznici, taksisti i prevoznici iz Srbije…
