19. septembra 1991. godine kolone tenkova Jugoslovenske narodne armije (JNA) krenule su iz Beograda u Hrvatsku, gde su počeli sukobi srpskih naoružanih grupa i hrvatske policije.
Hrvatska je 25. juna iste godine proglasila samostalnost i izdvojila se iz SFR Jugoslavije. Rat u Hrvatskoj je naziv koji se koristi za niz povezanih oružanih sukoba koji su se za vreme i neposredno nakon raspada Jugoslavije – od 1991. do 1995. godine odigravali na teritoriji današnje Hrvatske između hrvatskih vojnih, policijskih i paravojnih snaga sa jedne, i paravojnih snaga pobunjenih hrvatskih Srba, odnosno snaga Republike Srpske Krajine, koje je podržavala Jugoslavenska narodna armija, a kasnije Republika Srpska.
U Hrvatskoj se za taj sukob koristi izraz Domovinski rat – dok se u engleskoj literaturi koristi i izraz Hrvatski rat za nezavisnost. Rat je počeo kao serija manjih incidenata na etnički mešanim područjima odnosno područjima Hrvatske sa srpskom većinom, gde su se lokalni Srbi u leto 1990. godine pobunili protiv nove hrvatske nacionalističke vlade Franje Tuđmana nezadovoljni njenim nastojanjem da se Hrvatska osamostali od Jugoslavije. Tuđmanova vlada je taj proces pokušavala da zaustavi policijskim intervencijama, što je u proleće 1991. godine dovelo do većih oružanih sukoba, u koje se uplela JNA, u početku pod izgovorom razdvajanja zaraćenih strana.
Međutim, sukobi su nastavili da eskaliraju nakon proglašenja nezavisnosti Hrvatske 25. juna 1991. godine, a otada se JNA sve otvorenije stavlja na stranu hrvatskih Srba, tada već organizovanih u formacije sopstvene države…
